De Bus Turistic Valencia bleek perfect voor mijn hernieuwde kennismaking met de Spaanse stad.
Hernieuwde kennismaking
In de prehistorie van 1999 maakte ik vanuit de Costa del Azahar, vanuit de badplaats Peñiscola, een dagtocht naar Valencia. In de tussenliggende jaren, reisde ik meerdere malen naar Barcelona, bezocht Madrid en Salamanca, vierde vakantie aan verschillende costa’s, een stad bleef in mijn gedachten hangen. Hoe zou het met Valencia zijn? Tijd om terug te keren. En dat deed ik. Tijdens een Star Clippers zeilcruise zette ik voor een dag voet aan wal in de stad die anno nu nog meer te bieden heeft dan tijdens mijn eerste kennismaking.
Zo veel te zien, zo weinig tijd….
Om mezelf tijd te besparen – en blaren – kies ik er voor om een groot gedeelte van de stad vanuit de Bus Turistic Valencia te ontdekken. Bewust kies ik voor de zogenaamde Ruta B, een busrit van ongeveer 1,5 uur langs de attracties die wat verder van het centrum gelegen zijn.
Plaza Reina, startpunt van Bus Turistic Valencia
Om er zeker van te zijn dat ik niets oversla lijkt het me het handigst om bij halte 1 op te stappen, op Plaza Reina. Er staat al een flinke rij, wanneer ik op het plein aan kom lopen. Gelukkig staat er een parasol die ons allen enigszins koel houdt in de brandende Spaanse zon.
12 haltes
Ondanks de hitte van de koperen ploert aan de horizon kies ik voor een plaatsje bovenin de bus, zodat ik goed uitzicht heb over hetgene dat aan me voorbij zal trekken. De eerste halte van de Bus Turistic Valencia is Plaza de Toros. Een prachtig neogotisch gebouw uit 1850. Naar het schijnt wilde men dat deze stierenvechtersarena een verkleinde versie van het colloseum in Rome zou worden.
Via de halte van Museo Fallero arriveren we bij Ciudad de laas artes y las ciencias. Deze Stad van Kunst en Wetenschap – waar ik me in 1999 nog van afvroeg wat het in hemelsnaam moest worden – was in 2009 gereed. Voor een bezoek aan alle zes de onderdelen – te weten L’Umbracle, Palau de les Arts Reina Sofia, L’Oceanogràfic, L’Hemisfèric, het Museu de les Ciències Príncipe Felipe en Agora – kun je gerust paar dagen uittrekken. “Note to self, nog een keer terug naar Valencia – en dan langer dan een dag,” spreek ik mezelf vermanend toe.
Wie toe is aan een hapje eten, kan de bus verlaten bij C.C. Aqua, een groot winkelcentrum met verschillende restaurants. De bus tuft verder, op naar de haven, de jachthaven en het vijfsterren hotel Hotel Balneario Las Arenas. Langs de opgedroogde rivier Túria bereiken we de eennalaatste halte Mestalla Museo Histórico Militar. Save the best for last, zal de organisatie van Bus Turistic Valencia gedacht hebben. Want alvorens terug te rijden naar Plaza Reina, houdt de bus nog een keer halt. Bij het fraaie Palacio de San Pío V waar het Museo de Bellas Artes de Valencia in huist.
Een tikje oververhit – de thermometer duidde op een gegeven moment 39 graden aan – sta ik na een fraaie rit weer terug waar ik die middag mijn tour per Bus Turistic Valencia begon.
Bus Turistic Valencia Praktisch:
- Je kunt bij alle haltes op de route (A of B) opstappen of de bus verlaten
- Het ticket kun je diverse locaties aanschaffen. Je hotel, de toeristeninfo of simpelweg in de bus
- Oh, je kunt het ticket ook reeds online bestellen. Print het voucher uit en overhandig het aan de chauffeur
- 24 uur lang (0f 48 uur) is je ticket geldig en kun ze vaak als je wenst gebruik maken van de bus
- Bij het aan boord gaan ontvang je een headset, deze plug je bij je zitplaats in en je hoort vele wetenswaardigheden over de stad en de bezienswaardigheden die aan je voorbij trekken
- Wi-Fi aan boord. Yeah!
- Voor actuele prijzen, vertrektijden en combinatietickets neem je een kijkje op de website van Bus Turistic Valencia
In de 90’s maakte ik al eens gebruik van Bus Turistic Barcelona, daarna nooit meer. Eigenlijk vraag ik mezelf af waarom niet, want het is een heel relaxte manier om een stad te leren kennen.
Maakte jij al wel eens gebruik van een dergelijke bus? Wat vond je er van? Voor herhaling vatbaar of kies voor andere opties tijdens een bezoek aan een stad?
Eén reactie
Wat grappig, toen ik in maart in Valencia was, was dat gebouw nog helemaal niet zo blauw. Als ik me niet vergis was het een bioscoop? Ik weet even niet hoe het heet, maar het is wel mooi geworden, beter dan toen het in de steigers stond zoals toen ik er was 😉